Κι όμως! Αυτήν ακριβώς την ημέρα, επέλεξαν οι "φίλοι, γείτονες" - ή όπως αλλιώς η Ελληνική μας πολιτεία και τα ΜΜΕ τους αποκαλούν - Τούρκοι, για να αποδείξουν ακόμη μια φορά, ότι δε θέλουν να μας αφήσουν να ξεχάσουμε. Ότι τα περί Ελληνοτουρκικής φιλίας είναι απλώς στάχτη στα μάτια των Ελλήνων "ανοιχτόμυαλων".
Έτσι, χτες κατά τη διάρκεια της μαύρης αυτής επετείου, και με τον Ερντογάν στις ΗΠΑ για τη συνεδρίαση της G20, το τουρκικών συμφερόντων και νορβηγικής σημαίας Malene Ostervold, ερευνητικό σκάφος 1600 τόνων, συνοδευόμενο από την τουρκική φρεγάτα Gediz εισήρθε στα Ελληνικά Χωρικά Ύδατα με σκοπό να πραγματοποιήσει έρευνες για πετρέλαιο. Κατά την είσοδο αυτή, αγνόησε κάθε εντολή της Ελληνικής κανονιοφόρου, Πολεμιστή, ενώ η φρεγάτα που το συνόδευε έκανε επικίνδυνους ελιγμούς γύρω από την κανονιοφόρο.
Από χτες, και παρά τη ρητή εντολή της Νορβηγικής Κυβέρνησης, κατόπιν των διπλωματικών χειρισμών της Ελληνικής Κυβερνήσεως, το πλοίο δεν έχει εγκαταλείψει την περιοχή, επικαλούμενο τώρα μηχανική βλάβη. Παρόλαυτα, η φρεγάτα συνεχίζει τους επικίνδυνους ελιγμούς μη επιτρέποντας στον Πολεμιστή να κάνει αναγνωριστικό έλεγχο σχετικά με τις έρευνες που έγιναν, αλλά και την ύπαρξη ή μη, μηχανικής βλάβης.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα, είναι, γιατί τα μέτρα μένουν στις "εκκλήσεις" λέξη συνώνυμη με τη λέξη "παρακάλια" και δε γίνεται οξύτερη επιθετική κίνηση προς τα εχθρικά πλοία; Πρόκειται για εχθρικά πλοία σε ΕΛΛΗΝΙΚΑ ύδατα! Πότε θα αρχίσουμε να λειτουργούμε ως κυρίαρχη χώρα;
Το 2002 θαυμάζαμε την αντίδραση της Ισπανίας, στην περίπτωση της Περεχίλ, των Ισπανομαροκινών Ιμίων, όπως περιγράφηκε πολλές φορές τότε. Όσοι εγκαλούσαν την Ελλάδα για ανακίνηση προβλημάτων στην Ε.Ε. είδαν την ίδια την Ένωση, να μην ασχολείται καν, να ακούσει την άποψη του Μαρόκου, και να εκφράζει την πλήρη στήριξη στη χώρα μέλος, η οποία προειδοποιούσε με πόλεμο.
Λίγο καιρό μετά, ήρθε και κάτι ακόμη στο φως. Στη σελίδα 697 της βιβλιογραφίας του πρώην Προέδρου των Η.Π.Α. Μπιλ Κλίντον, αναφέρεται ξεκάθαρα η θέση του ως υπέρ της Τουρκίας στα Ίμια (πηγή). Η αποκλιμάκωση της κρίσης, που έγινε από τον ίδιο, έγινε κατόπιν της παράκλησης του Τούρκου πρωθυπουργού, πράγμα που δε συνάδει με τις "ευχαριστίες" από Ελληνικής πλευράς. Πρέπει να μάθουμε κάποτε, πως η διατήρηση της Εθνικής Κυριαρχίας, απαιτεί σκληρή στάση και ετοιμοπόλεμες αντιδράσεις.
Βυθίστε το το ρημάδι γαμώ το κέρατό μου!!! Βυθίστε το όπως οφείλετε!!! Και να τους δω εγώ μετά, αν θα έχουν τα μούτρα να ξαναπατήσουν πόδι στο Αιγαίο. Τί φοβόμαστε; Μονίμως φοβόμαστε την αιτία πολέμου... Θεωρείτε, αλήθεια, πως αν οι Τούρκοι, πίστευαν ότι είναι προς το συμφέρον τους να μας κυρήξουν πόλεμο, δε θα μπορούσαν να βρουν την αφορμή; Δεν καταλαβαίνω γιατί φοβόμαστε μονίμως, όταν καθημερινά αποδεικνύεται πως αυτοί είναι σε χειρότερη κατάσταση από εμάς, και μόνο απ΄τον τσαμπουκά τους κερδίζουν πράγματα!!!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου