EnergyRes '08

Όλες οι πρόσφατες εκθέσεις των επιστημόνων διεθνώς επιβεβαιώνουν ότι σε λιγότερο από διακόσια χρόνια, η ανθρωπότητα ταυτόχρονα με την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου κατάφερε να ανατρέψει μια φυσική ισορροπία εκατομμυρίων ετών.

Οι ανάγκες σε ενέργεια (ηλεκτρισμός, θέρμανση, κίνηση) σήμερα καλύπτονται στο μεγαλύτερο μέρος από τα ορυκτά καύσιμα (άνθρακας, πετρέλαιο, φυσικό αέριο). H καύση τους απελευθερώνει κάθε χρόνο δισεκατομμύρια τόνους αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα τα οποία εγκλωβίζουν την ηλιακή ακτινοβολία με αποτέλεσμα την υπερθέρμανση του πλανήτη και τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα λύσεις που στηρίζονται αφενός στην Εξοικονόμηση Ενέργειας και αφετέρου στην αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και τη σύγχρονη διαχείριση των απορριμμάτων (ανακύκλωση - ενεργειακή αξιοποίηση).

Η έκθεση EnergyReS που διοργανώθηκε με απόλυτη επιτυχία για πρώτη φορά το 2007 και αναδείχθηκε σε κορυφαίο εκθεσιακό γεγονός για την Ελλάδα και τη νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η θεματολογία της έκθεσης καλύπτει ολοκληρωμένα όλες τις σύγχρονες τεχνολογίες και εφαρμογές Εξοικονόμησης (ΕΞΕ) και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Επίσης από φέτος “αγκαλιάζει” τον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων που συμπληρώνει τις σύγχρονες τεχνολογίες ΕΞΕ & ΑΠΕ γιατί συμβάλλει στην προστασία τους περιβάλλοντος, στην εξοικονόμηση πρώτων υλών αλλά και ενέργειας που απαιτείται για τη βιομηχανική επεξεργασία τους, ενώ υπό προϋποθέσεις μπορεί να συνδυαστεί με την παραγωγή ενέργειας από απορρίμματα.

Για όλους τους παραπάνω λόγους αξίζει να προγραμματίσετε έγκαιρα την παρουσία σας στην έκθεση!

Η 2η Διεθνής Έκθεση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, EnergyRes '08, άνοιξε τις πόρτες της χθες στις 6 το απόγευμα. Θα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή (13/4) το βράδυ (9 μμ). Πληροφορίες στο http://www.htexpo.gr/index.pl/home_gr

Χωρίς Τίτλο! Αποφάσεις Σπουδών; Ζωής; Κάτι τέτοιο...

Κάποτε διάβασα, ένα κείμενο "κατηγορώ" των πρέπει! Έ, νά λοιπόν γιατί υπάρχουν τα πρέπει!

Για να μας απαλλάσσσουν απ΄την πληθώρα των επιλογών! Τελειώνω, ίσως την πιο ζόρικη σχολή του ΕΜΠ, Χημικών Μηχανικών. Κι όμως τα δικαιώματα στην εργασία αργότερα είναι σαφώς χαμηλότερα άλλων, μια και το φοβερό Ελληνικό Κράτος έχει φροντίσει να έχει δεκάδες παραπλήσιες σχολές, όπως μηχανικούς περιβάλλοντος, μεταλλειολόγους, χημικούς τροφίμων, τεχνολόγους τροφίμων, επιστήμη των υλικών, και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο! Απ΄όλες τις μεριές τα εργασιακά δικαιώματα των Χημικών Μηχανικών βάλλονται! Κι αυτό δεν είναι πρόβλημα, αν απλά σ΄ενδιαφέρει να βρεις μια δουλειά..!Αν όμως σ΄ενδιαφέρει να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι σοβαρό και δημιουργικό; Όπου κι αν προσπαθήσω να στραφώ, βρίσκω κάποια σχολή πιο "εξειδικευμένη" απ΄τη δική μου...!!

Τελειώνω τώρα, καλή ώρα το Φλεβάρη.. (αν αντέξω δηλαδή γιατί με βλέπω να κλατάρω απ΄τα ένα σωρό προβλήματα, μια κι η διπλωματική καθυστερεί, πρέπει να ξεκινήσω να γράφω και δεν έχω το κουράγιο.. ενώ ταυτόχρονα δεν έχω ούτε και το χρόνο καθώς τα πειράματα περιμένουν απειλητικά στη γωνία κι απαιτούν να προλάβω να τα κάνω.. η προσωπική ζωή έχει εκμηδενιστεί, η έννοια αισθήματα, έπαψε να υπάρχει ήδη απ΄το καλοκαίρι... απ΄όταν μπήκα στην τελική ευθεία... κι όσο για τους φίλους; χαθήκανε, όπως χάθηκα εγώ απ΄αυτούς..!!). Κι όμως δεν ξέρω τί θα κάνω μετά..!
Πληθώρα επιλογών υπάρχει...! Κατ΄αρχάς με τί να ασχοληθώ δεν ξέρω..!

- ΑΠΕ* θέλω, μα όπου κι αν ρωτήσω η απάντηση είναι: "Μην το κάνεις, πάντα θα υπάρχει ένας Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ή ένας Μηχανολόγος Μηχανικός καλύτερος στο συγκεκριμένο αντικείμενο από σένανε!" και τί να κάνω ρε παιδιά;; Κι απ΄την άλλη βέβαια.. οι δυσκολίες μεγάλες!

- Υλικά, τα σκέφτομαι... μα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν προοπτικές στο συγκεκριμένο τομέα; Τί κάνεις; Φεύγεις έξω; (και δε μιλάω για σπουδές.. μιλάω για δουλειά.. μόνιμα!!)

- Και το Πετρέλαιο ξαναμπήκε τώρα στο παιχνίδι, αν και το είχα απορρίψει πριν δυο χρόνια, λόγω μιας εξαιρετικά καλής πρότασης, αλλά και των τελευταίων εξελίξεων στην Κύπρο..!

Βλέπετε, δεν ξέρω, εκτός απ΄το με τί θέλω ν΄ασχοληθώ... που ναι, θα αποδεκτώ κάποιον χαρακτηρισμό του τύπου "είσαι βλάκας", αφού μετά από 5,5 χρόνια σ΄αυτή τη σχολή συνεχίζω να μην ξέρω τί θέλω, αλλά τον τελευταίο καιρό, αδυνατεί το μυαλό να σκεφτεί και να πάρει καίριες αποφάσεις, νιώθω παγωμένος απλά..! Αδύναμος να αποφασίσω τ΄οτιδήποτε.. μακάρι να είχα ένα πρέπει! Εκτός απ΄το με τί θέλω ν΄ασχοληθώ, δεν ξέρω και σε τί επίπεδο πτυχίου θέλω να στραφώ..!!

Έχω μια πρόταση για διδακτωρικό. Είναι όμως εδώ, στην Ελλάδα, κι επάνω στα Πολυμερή (Υλικά δλδ) που είναι κατά σειράν η 2η επιλογή μου, κι επιπλέον, στη σχολή η έδρα των Πολυμερών είναι υπερκορεσμένη, ομοίως ξέρω πως συμβαίνει και στις άλλες σχολές...! Σε τέτοια περίπτωση τί κάνει κανείς; Άλλωστε το διδακτωρικό γι΄αυτό δεν το κάνεις; Για ακαδημαϊκή καριέρα; Αν λοιπόν χάσω 4 χρόνια (και βάλε) σπουδών, για ένα χαρτί που δε θ΄αξίζει τίποτα; Τί κάνω;

Απ΄την άλλη, σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να με πάρουν στο Master για τις ΑΠΕ, κι ακόμη περισσότερο γνωρίζω πως μόλις ένας στους τρείς καταφέρνει να το τελειώσει! Και πρόκειται για αριστούχους όλου του Πολυτεχνείου, που εγώ δεν είμαι καν αριστούχος.. (εξ ού και η δυσκολία να με πάρουν.. βασίζομαι μόνο στις καλές συστάσεις απ΄τους καθηγητές μου..). Αναπόφευκτα δεν μπορώ να μη φοβάμαι! Κι απ΄την άλλη; Άντε κ το τελείωσα. Πόσο μετράνε στην αγορά εργασίας τα εγχώρια μεταπτυχιακά;;

Ομοίως και για τα αντίστοιχα Masters στο εξωτερικό... Βλέπετε γι΄Αμερική που σκεφτόμουν, οι διορίες τελειώνουν, τώρα στις 15 του μήνα, οι διορίες για αιτήσεις για υποτροφία ήδη λήξανε, κι εγώ δεν έχω κάνει τίποτα! Τα υπόλοιπα, στην Ευρώπη, δεν ξέρω επίσης πόσο μετράνε! Προφανώς περισσότερο μετρά ένα μεταπτυχιακό στην Αγγλία απ΄ό,τι ένα άλλο στην Ελλάδα, αλλά απ΄την άλλη το ρίσκο πλέον θα προσμετρά και τα έξοδα διδάκτρων που είναι υπέρογκα, τα ενοίκια σπιτιών κι ένα σωρό άλλα! Και φυσικά λεφτά διαθέσιμα.. δεν.. (άλλωστε ολόκληρο αμάξι διέλυσα αρχές Σεπτέμβρη..! πόσα πια?).

Υπάρχει όμως κι ένα μεταπτυχιακό στη Γαλλία, σχετικό με Πετρέλαιο. Κι εκεί αριστούχους παίρνουν.. αλλά υπάρχει "μέσον"... ουσιαστηκά κάποιος που μέσω της διπλωματικής με γνώρισε.. και μου ζητά να πάω εκεί... Και τα έξοδα μηδέν. Οι προδιαγραφές καλές, μια και με τα πετρέλαια που διαφαίνεται πως θ΄αρχήσουν να αντλούν στην Κύπρο, φαντάζουν ως ιδανική ευκαιρία. Τα προβλήματα κι εκεί.. αρκετά.. μια και ζητάν να δουλέψεις κάποια χρόνια στη Γαλλία μετά... κι άντε να τα δεκτούν οι δικοί εδώ μέσα... Και φυσικά το μεγαλύτερο πρόβλημα; Αν σε 20 χρόνια το πετρέλαιο πάψει να υφίσταται ως πηγή ενέργειας; τί κάνουμε; Ό,τι φάγαμε φάγαμε; Ωραίο "κάτι δημιουργικό" θα έχω κάνει..!

Μέσα σ΄όλα βέβαια, υπάρχει και το γεγονός πως για το διδακτωρικό θα πρέπει ν΄απαντήσω στον καθηγητή μου στα τέλη Φλεβάρη, ενώ για το μεταπτυχιακό στη Γαλλία, οι αιτήσεις γίνονται ως το Μάρτιο, και για το μεταπτυχιακό στην Ελλάδα για τις ΑΠΕ, γίνονται Μάιο - Ιούνιο, με τα αποτελέσματα αμφότερων να βγαίνουν Ιούλιο - Αύγουστο. (Που σημαίνει εν ολίγοις το εξής, θα πρέπει να δεκτώ ή απορρίψω το διδακτωρικό πριν μάθω αν με δέχονται στα άλλα, ομοίως και στα δύο μεταπτυχιακά! Ειδικά αν αυτό των ΑΠΕ, βγάλει τα αποτελέσματα 2ο, μια και στο άλλο έχω μια θετική απάντηση ήδη, όχι όμως οριστική.)

Όσο για τα, σε άλλες χώρες Μεταπτυχιακά επάνω στις ΑΠΕ, ούτε καν έχω ψάξει ακόμη τί υπάρχει.. πόσο μάλλον για προθεσμίες, διορίες, αιτήσεις και φυσικά έκδοση αποτελεσμάτων. Ο λόγος; Ο περιορισμένος χρόνος, λόγω διπλωματικής και δουλειάς, αλλά και το γεγονός πως και στο διαθέσιμο χρόνο, δεν έχω το κουράγιο να σκεφτώ!:
Εν μέρει γιατί έχω φρικάρει μπρος στις σημαντικές αποφάσεις,
εν μέρει γιατί νιώθω πως κουράστηκα και χρειάζομαι διάλειμμα,
εν μέρει γιατί τα προσωπικά μου πάνε κατά διαόλου και φταίω,
εν μέρει γιατί νιώθω πως δεν ξέρω τί θέλω σε όλους τους τομείς.

Πολλά τα μέρη που χωρίστηκε έ; Κι άντε να τα συμμαζέψει τώρα κανείς..!
Γιατί ρε γαμώ την τύχη μου να μην υπάρχει κάποιος να μου πει και τώρα ένα πρέπει;;; γιατί;;;
(ας μου πει το τί πρέπει να κάνω σ΄έναν απ΄τους τομείς.. τουλάχιστον να ξελαμπικάρει το μυαλό μου να πάρει μπρος στα υπόλοιπα.. γιατί έχει φλιππάρει απ΄την υπερβολική δόση...!)

Τί ΠΡΕΠΕΙ να κάνω; Βοήθειααααααα... !!!

*Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

Τα ιστιοφόρα Επιστρέφουν!

Και μάλιστα για τα καλά! Τα ιστιοφόρα αναβιώνουν, με δύο τρόπους, στην ανάγκη για εξοικονόμηση ενέργειας! Πλοία που κινούνται με χαρταετούς και άλλα που κινούνται με… φωτοβολταϊκά πανιά! Ο άνθρωπος χρειάστηκε πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια, απ΄ την πρώτη μέρα που ύψωσε πανί, μέχρι την τελειοποίηση της τέχνης της Ιστιοπλοΐας με τα Cutty Sark και Thermopylae στα τέλη του 19ου αιώνα. Μα ξέχασε την τέχνη του σε λιγότερο από 150 χρόνια!

Πρώτο καίριο κτύπημα απ΄ τον Ατμό, δεύτερο απ΄ τη ΜΕΚ (Μηχανή Εσωτερικής Καύσης) και το πανί περιθωριοποιήθηκε σε σκάφη αναψυχής ή αθλητισμού! Άλλωστε μέχρι και τα μέσα του αιώνα που διανύουμε η τιμή του πετρελαίου όλο κι έπεφτε, καθιστώντας το πιο προσοδοφόρο! Απ΄ την άλλη τα πανιά χρειάζονταν και πλήρωμα για να τα συντηρεί, και το πλήρωμα απαιτούσε έξοδα!

Κι έτσι απλά ο άνθρωπος ξέχασε την κινητήριο δύναμη που τον έφερε ως εδώ! Που του άνοιξε τους δρόμους για νέους κόσμους (Αμερική κι Ινδίες).

Πράγματι την ξέχασε; Πριν 20 χρόνια η Ιαπωνία, που δε διέθετε πετρέλαιο, επιχείρησε την αναβίωση των πανιών. Με πλοία σαν τους παλιούς μουντζούρηδες, τα παλιά ατμόπλοια - ιστιοφόρα, με ξάρτια και φουγάρα, μαζί και τα δυο, στο κατάστρωμα! Έτσι, κατά την περίοδο αυτή αρματώθηκαν πολλά πλοία και πάλι, μεταξύ των οποίων ένα φορτηγό κι ένα δεξαμενόπλοιο. Το εγχείρημα δεν επεκτάθηκε πέραν τούτων, μα η ιδέα παρέμεινε! Παρέμεινε μέχρι που την ξαναζωντάνεψαν πριν 10 χρόνια οι Δανοί. Μια χώρα που δίνει μεγάλη έμφαση στις Εναλλακτικές (Ανανεώσιμες) Πηγές Ενέργειας, μια και το 50% της συνολικά καταναλισκόμενης εκεί ενέργειας παράγεται από αυτές. Ιδιαίτερα οι… "ανεμόμυλοι" είναι πανταχού παρόντες και οι δανέζικες ανεμογεννήτριες έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό της παγκόσμιας αγοράς. Το 1995 λοιπόν το αρμόδιο δανέζικο υπουργείο ενέκρινε τη χρηματοδότηση μεγάλης κλίμακας έρευνας για "ανεμόπλοια".

Με επικεφαλή το γραφείο ναυπηγικών μελετών Knud Ε. Hansen, η ερευνητική ομάδα σχεδίασε έναν νέο τύπο πλοίου, βρήκε τις βέλτιστες τεχνικές αξιοποίησης του ανέμου και προδιέγραψε τους κατάλληλους τύπους φορτίου. Για τις μελέτες τους χρησιμοποίησαν τις πιο σύγχρονες μεθόδους, όπως τούνελ ανέμου και υπολογιστική προσομοίωση. Το πιο άμεσο συμπέρασμα ήταν ότι για να έχουν τη μέγιστη απόδοση δεν έπρεπε να βασιστούν στα παραδοσιακά πανιά. Προσανατολίστηκαν στα υλικά της αεροναυπηγικής βιομηχανίας. Επέλεξαν πτερύγια από υαλόνημα (fiberglass) και χρησιμοποίησαν ατσάλι υψηλών επιδόσεων για τα κατάρτια ώστε να μη χρειάζονται πλευρικά στηρίγματα. Επίσης σχεδίασαν πτερύγια που ανοίγουν όταν έχει ούριο άνεμο και κλείνουν όταν ταξιδεύει μόνο με τις μηχανές.

Σύμφωνα με τις προσομοιώσεις στον υπολογιστή, το νέο σκάφος είχε τη διπλάσια απόδοση από αυτήν ενός παραδοσιακού ιστιοφόρου, θα μπορούσε να αξιοποιεί τον άνεμο ακόμη και αν αυτός φυσούσε υπό γωνία 40 μοιρών. Με την ελάχιστη ούρια αύρα, με έναν άνεμο ταχύτητας 9m/sec και στις 100°, τα «υαλόπανα» θα μπορούσαν να ωθούν το πλοίο με ταχύτητα 13 κόμβων (13 μίλια ή 25 χλμ / ώ), με τις μηχανές σβηστές! Το άλλο πλεονέκτημα είναι ότι τα νέου τύπου πανιά ελέγχονται υδραυλικά από τη γέφυρα, οπότε δεν απαιτούν πολλά εργατικά χέρια.

Στο όλο σχέδιο όμως υπήρχε ένα μεγάλο μειονέκτημα, όταν ο άνεμος δεν έπνεε ούριος μα αντίθετος, τότε ακόμη και με τα πτερύγια κλειστά τα υαλόπανα επιβράδυναν το πλοίο με αποτέλεσμα οι Δανοί Ερευνητές να εγκαταλείψουν το εγχείρημα το 2000. Τώρα όμως και με την ιλιγγιώδη άνοδο της τιμής του πετρελαίου τα τελευταία χρόνια, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, να επιστρέψουν σ΄ αυτό. Και επιπλέον έχουν την οικονομική ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μια και τα τελευταία δύο χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι οι μηχανές των πλοίων μολύνουν πολύ περισσότερο απ' ό,τι πιστευόταν. Το ναυτικό ντίζελ περιέχει 2,7% θείο, δηλαδή 500 φορές πάνω από το επιτρεπτό όριο για τα καύσιμα των αυτοκινήτων. Μια μείωση έστω και κατά 10% της καύσης των πλοίων θα ήταν κάτι το πολύ θετικό. Οι Δανοί άδραξαν την ευκαιρία και ετοιμάζουν πυρετωδώς το σκάφος δοκιμών τους για να το ρίξουν στο νερό ως το 2007.

Το μήνυμα όμως το έλαβαν κι άλλοι! ;) μια Γερμανική εταιρεία και μια Ιαπωνική, που με τη σειρά τους ετοιμάζουν τις δικές τους προτάσεις! Η γερμανική SkySails λέει ότι ο «αετός»της δεν έχει τα προβλήματα του δανέζικου σχεδίου Δεμένος με ένα γερό καλώδιο, σηκώνεται με πεπιεσμένο αέρα στα 100-500 μέτρα ύψος και σέρνει το πλοίο μόνο όταν υπάρχει κατάλληλος άνεμος. Είναι εφοδιασμένος με αισθητήρες που μετρούν συνεχώς τον άνεμο για να μετακινείται ο «αετός» κατάλληλα. H μετατόπιση και ο όλος χειρισμός του γίνονται αυτόματα, από έναν υπολογιστή που επικοινωνεί με κινητήρες τους οποίους φέρει ο «αετός» στο κάτω μέρος του. Επίσης το καλώδιο με το οποίο είναι δεμένος μπορεί να κινείται περιμετρικά στο κύτος, πάνω σε μια ειδική ράγα. Μετά τις δοκιμές του περασμένου καλοκαιριού οι γερμανοί μηχανικοί πείστηκαν για την αποδοτικότητα του συστήματός τους. Με έναν «αετό» επιφανείας 2.000-5.000 τ.μ. θα μπορούν να έχουν προωθητική ισχύ ισοδύναμη με εκείνη των μηχανών ενός μεγάλου πλοίου. Η άλλη ευχάριστη διαπίστωση των δοκιμών ήταν ότι όχι μόνο δεν έχουν πρόβλημα επιβράδυνσης, αλλά αντίθετα ο «αετός» σταθεροποιεί το πλοίο χάρη στην άντωση που προβάλλει. Οι ταλαντώσεις από τα κύματα μειώνονται και, αντίστοιχα, το αίσθημα ναυτίας των επιβαινόντων.

Για όποιον έχει πετάξει χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα η προοπτική χειρισμού ενός τεράστιου πανιού στο μισό χιλιόμετρο φέρνει μάλλον δυσπιστία. Οι Γερμανοί επιμένουν ότι το έχουν λύσει με μια ιδιόκτητη τεχνολογία, που δεν αποκαλύπτουν ακόμη. Μέχρις ότου όμως το αποδείξουν με ένα μεγάλης κλίμακας πλοίο και πείσουν τους υποψήφιους πελάτες-εφοπλιστές σκέφτονται να αξιοποιήσουν το σταθεροποιητικό στοιχείο του «αετού» σε μια πιο προσιτή αγορά: τους ιδιοκτήτες γιοτ αναψυχής· ακόμη και αν κάποιοι από αυτούς αντιπαρέρχονται με ευκολία το θέμα του υπερβολικού κόστους των καυσίμων - πόσο μάλλον εκείνο της μόλυνσης -, σίγουρα τους ενδιαφέρει η προοπτική να ταξιδεύουν χωρίς «δραμαμίνες» ή τον φόβο να... χυθεί το ποτό τους!

Πηγή: Το ΒΗΜΑ, 27/03/2005 , Σελ.: H01 Κωδικός άρθρου: B14424H011 ID: 269044

Παράλληλα, στο χορό μπαίνει και η φωτοβολταϊκή ενέργεια, μια και νέου είδους ιστιοφόρα, αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους! Πλοία που προσομοιάζουν περισσότερο την κλασσική όψη των ιστιοφόρων, οπλισμένα με ξάρτια, μα βασισμένα σε μια εντελώς άλλη μορφή ενέργειας! Στην ηλιακή.

Μα γι΄ αυτά θα μιλήσουμε μιαν άλλη φορά!